دهی است از دهستان ریملۀ بخش حومه شهرستان خرم آباد واقع در 18 هزارگزی باختر خرم آباد و 40 هزارگزی جنوب راه شوسۀ خرم آباد بکوه دشت. هوای آن معتدل و دارای 180 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه ها تأمین می شود و محصول آنجا غلات، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. صنایع دستی زنان فرش بافی و سیاه چادربافی است. راه آن مالرو است. ساکنین از طایفۀ حسنوند بوده برای تعلیف احشام به ییلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی است از دهستان ریملۀ بخش حومه شهرستان خرم آباد واقع در 18 هزارگزی باختر خرم آباد و 40 هزارگزی جنوب راه شوسۀ خرم آباد بکوه دشت. هوای آن معتدل و دارای 180 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه ها تأمین می شود و محصول آنجا غلات، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. صنایع دستی زنان فرش بافی و سیاه چادربافی است. راه آن مالرو است. ساکنین از طایفۀ حسنوند بوده برای تعلیف احشام به ییلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی است از دهستان شقان بخش اسفراین شهرستان بجنورد واقع در 105 هزارگزی شمال باختری اسفراین و 9 هزارگزی جنوب شوسۀ بجنورد به شقاق. موقع جغرافیایی آن دامنه و سردسیر است. سکنۀ آن 140 تن است. آب آن از قنات و محصول آن تریاک و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
دهی است از دهستان شقان بخش اسفراین شهرستان بجنورد واقع در 105 هزارگزی شمال باختری اسفراین و 9 هزارگزی جنوب شوسۀ بجنورد به شقاق. موقع جغرافیایی آن دامنه و سردسیر است. سکنۀ آن 140 تن است. آب آن از قنات و محصول آن تریاک و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)